Oziinin Kaleminden

Uzun zamandır yapmak istediğim hep ertelediğim birşeye başladım bugün.

içimden geldiği gibi hep yazacağım Size

fakat biraz acemiyim. 

klavyenin tuşları ne basarsa

günlük olarak hissettiklerimi paylaşacağım sizlerle

Evet bugünlerde konumuz belli Corona 

Corona 

ilk üç harfi, ilk hece 

kor-ku 

Ağır bir palto gibi üstümüzde taşıyoruz 

korkuyoruz ölmekten, 

korkuyoruz acı çekmekten, 

korkuyoruz nefes alamamaktan 

pişmanız, yapamadıklarımızdan ya da ertelediklerimizden

belirsiz bir süreçteyiz.

Ya bi dahalar 

kafamızın içinde devamlı dolanıyor. 

çoğu zaman günleri sayılı olan bir hasta moduna giriyoruz.

kendimize daha da zarar veriyoruz.

ama elimizde değil. 

okuduğumuz bir haber ya da izlediğimiz bir video, bir anda bütün enerjimizi düşürüyor.

Esasında biliyor musunuz böyle bir molaya hepimizin ihtiyacı vardı. 

Farkında olmadan çok yormuştuk kendimizi

hep bir koşturmaya dönmüştü hayatımız..

hep bir yerlere yetişme savaşı veriyorduk. 

şimdi gözlemliyorum. 

Evde sıkılanlar esasında dinleniyorlar,

alarmı ertelemeden güne başlayamayanlar şimdi alarm bile kurmuyorlar

hani özlemle hatırlarız okul yıllarımızı onun gibi işimizi özler duruma geldik, hep söylendiğimiz işimizin kıymetini bilmeye başladık.

Tabii ki de en büyük sıkıntı ekonomik kaygı 

kendi adıma konuşayım benim için öyle 

yoksa ben evde aylarca çıkmadan da otururum.

çünkü dinleniyorum,

evde yapacak çok işim var

kendimi dinlendiriyorum.


Peki Çocuklar

Esasında o kadar mutlular ki

neden 

kar yağsın diye dua ettikleri okulları tatil çünkü

neden 

çok çalıştıkları için özledikleri anne ve babalarıyla birlikte çok daha fazla zaman geçiriyorlar.

Bir çok anne baba Corona öncesi çocuklarıyla kaliteli 1 saat geçirebiliyor muydu acaba

işten gelince hemen yemek ve ev işleri bu arada dersini yaptın mı okul nasıl geçti alınan kısa özetler.

şimdi bakıyorum. 

beraber yemek yapıyorlar, spor yapıyorlar, dans ediyorlar, resim çiziyorlar birlikte yeni hobiler keşfediyorlar.

belki yalnızlar için zor bir süreç diyeceğim

onda da sosyal medya var hem onlar her zaman yalnızdı bazen kıskanılacak kadar güzeldir yalnızlık.

artık sevdiğimiz sanatçıların bile evlerine konuk oluyoruz.. 

En önemlisi dışarı çıkmadığımız için para da harcamıyoruz farkında mısınız acaba? 

Neden

Restaurantlar, cafeler bütün zamanımızı alan avm ler kapalı nerde para harcayacağız ki. otoparkta yer bulamama trafik sıkışıklığı kabuslarımız da yok .

internet üzerinden alacaklarımızı temin etmek zorunda kalıyoruz

herşey dijitale döndü en önemlisi görüntülü konusmalar var. haftada bir bile görmediğimiz yakınlarımızı görüntülü olarak hergün arayabiliyoruz. 

bi tek koklayamıyoruz, sarılamıyoruz sevdiklerimize tabii bi de öpemiyoruz.

yeter ki sağlığımız yerinde olsun.

Şimdi kitap okuma zamanı 

şimdi müzik dinleme zamanı 

şimdi uyuma zamanı 

şimdi puzzle ve resim yapma zamanı 


şimdi gözlerini kapatıp düşünme kendini dinlendirme zamanı

İlk Yorumu Siz Gönderin!

Yorum gönderin

DÜŞÜNCELER, HİKAYELER VE FİKİRLER